پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی در دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: در حال حاضر مفهوم هوش هیجانی و تأثیر آن در تفکر انتقادی و نتایج آموزشی، سلامتی و شغلی مورد توجه قرار گرفته است. به علاوه بر اساس مطالعات انجام گرفته، هوش هیجانی، نگرش های مثبت، سازگاری بیشتر و بهبود روابط با دیگران و افزایش اگاهی نسبت به ارزش های مثبت را به همراه دارد. لذا این پژوهش با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی در دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفته است. روش ها: این مطالعه با روش توصیفی تحلیلی در بین کلیه دانشجویان پرستاری ترم ششم روزانه و شبانه پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، به تعداد 100 نفر، در سال 1387 انجام شد. جهت تعیین میزان هوش هیجانی از ازمون بار - آن و همکاران استفاده شد. پیشرفت تحصیلی دانشجویان براساس نمرات استخراج شده از اطلاعات کارنامه موجود در اداره آموزش دانشکده پرستاری و مامایی و با کسب اجازه، بررسی شد. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ازمون آنالیز واریانس و تی) صورت گرفت. نتایج: میانگین کل پیشرفت تحصیلی دانشجویان 92/2±6/15، میانگین پیشرفت تحصیلی دروس نظری دانشجویان 4/3±2/15و میانگین پیشرفت تحصیلی دروس بالینی دانشجویان 75/1±39/17 بود. میانگین هوش هیجانی دانشجویان73/35±73/337 و بیشترین امتیاز مربوط به مؤلفه مسؤولیت پذیری84/2±95/25 و کمترین امتیاز کنترل تکانش 44/3±74/19 است. آزمون آنالیز واریانس نشان داد که میانگین مؤلفه های هوش هیجانی با میانگین پیشرفت تحصیلی در دروس نظری (049/2f= و 02/0p=) و میانگین کل پیشرفت تحصیلی از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد (153/2f= و 015/0p=). نتیجه گیری: میانگین مؤلفه های هوش هیجانی با میانگین کل پیشرفت تجصیلی و میانگین پیشرفت تحصیلی در دروس نظری متفاوت بود. اغلب مطالعات انجام شده نیز موفقیت حرفه ای را با هوش هیجانی مرتبط می دانند لذا پیشنهاداتی در جهت ارتقای هوش هیجانی و نیز کاربرد یافته ها و پژوهش های بعدی ارائه گردیده است.